ورزش‌مدیا: اگرچه پهلوان رسول خادم نیازی به این قبیل ثنا و ستایش‌ها ندارد و از آن استقبال نمی‌کند، اما بازتاب دادن شرح حال او و هم‌سنگرانش هم بخشی از رسالت رسانه است. چشم بستن بر این نیکمردی‌ها، شاید کفران نعمت بینایی باشد؛ جایی که با وجود سپری شدن هفته‌ها از سیل ویرانگر سیستان و بلوچستان، خادم و همیارانش همچنان در این خطه در حال خدمت به مردم هستند. البته که حضور او در این بخش از سرزمین‌مان، سابقه‌ای به مراتب مفصل‌تر دارد. مردم آنجا حالا به خادم مهربان‌شان خو گرفته‌اند.

قطعا بزرگمردان گمنام زیادی همواره در نقاط محروم کشور مشغول امدادرسانی بوده‌اند که ما اسم خیلی از آنها را هم هرگز نشنیده‌ایم؛ دم‌شان گرم و درود بر دل دریایی‌شان. در طول سال‌های اخیر اما آقا رسول و سایر خادمان بی‌ادعای همراه او نقش مهمی در جلب توجهات بیشتر به سمت سیستان  بلوچستان داشتند؛ گام‌هایی که آنها برای تسکین بخشی از دردهای هموطنان برداشتند و بالاتر از آن، به افزایش وفاق ملی منجر شد. در دورانی که دست اهریمن از هزار آستین غریبه و آشنا بیرون آمده تا بین مردمان این خاک اختلاف و تفرقه بیندازد، خادم و یارانش جلوه‌هایی زیبا از اتحاد و «ایران‌دوستی» بین صاحبان این ملک به نمایش گذاشتند؛ سرمایه‌ای که ارزش آن قابل توصیف نیست.

در گذر روزگار از همین پیچ و خم‌هاست که عیار عیاران مشخص می‌شود و مردان ماندگار برای ثبت در تاریخ غربال می‌شوند. نماز نشسته مال شما، خلعت گرانبهای خدمت به همنوع مال او، سخنرانی و لفاظی برای مدیران ارشد و دلربایی از صاحب‌منصبان مال شما، مصاحبت با دردمندترین ساکنان ایران عزیز مال او، زمین مرغوب ولنجک مال شما، خاک محروم سیستان سرمه چشم‌های او. سرت سلامت و دلت خرم جوانمرد…