ورزش‌مدیا: یحیی گل محمدی سرمربی فولاد شد. فارغ از همه مسائل خوشحالیم که یکی از مردان شریف و مربیان موفق فوتبال ایران به لیگ باز می‌گردد و تنور رقابت را گرم‌تر خواهد کرد. گذشته از این حرف‌ها اما اهواز برای یحیی یادآور خاطرات خوش 24 سال پیش است. وقتی که او در اوج بیماری و تنها شدگی مورد بی‌مهری سلطان سرخ‌ها قرار گرفت، مجبور به جدایی از پرسپولیس شد و در حالیکه بنظر می‌رسید به پایان راه نزدیک شده به فولاد پیوست.
ادامه ماجرا را بسیاری از اهالی فوتبال می‌دانند. خوزستان آغوشش را به روی مدافع/ هافبک آرام و کم حرف فوتبال ایران گشود و فولاد قدرتمند آن سال‌ها به مهم‌ترین دلیل بازگشت تاریخی یحیی تبدیل شد. او در گذر از 30 سالگی به قدری درخشان بود که نه تنها با سلام و صلوات و با قراردادی سنگین به اردوی سرخ بازگشت که به یکی از تأثیرگذارترین مردان تیم ملی تبدیل شد. اصلا انگار فوتبال گل محمدی تازه شروع شده بود.
حالا اما داستان به نوعی دیگر در مسیر تکرار شدن است. جدایی یحیی از پرسپولیس این‌بار هم طعم گس نامهربانی و قدر ناشناسی می‌دهد. از دستان باز شده و تعجب دردآورش در مقابل آماج بطری‌ها و فحش‌ها در آزادی تا رفتار عجیب و غریب آقای مدیرعامل. نمی‌دانیم درویش تا چه حد مأمور و معذور بود و این قصه تا چه اندازه به امورات غیر فوتبالی ربط داشت. آنچه اما در آن تردیدی نیست این است که گل محمدی و کارنامه پر افتخارش در پرسپولیس شایسته بدرقه باشکوه‌تری بودند.
در هرحال او یک‌بار دیگر پس از بی‌مهری‌های پیدا و پنهان چند وقت اخیر به اهواز پناه برده است. به سرزمین تفتیده و دوست داشتنی خوزستان. یحیی و فولاد باز به هم رسیده‌اند. درست وقتی‌که به یکدیگر نیاز دارند. این بار شاید مقدر است که فولاد همراه با گل محمدی احیا شود. انگار مرد محجوب فوتبال ایران به فولاد آره‌نا می‌رود تا دینش را به باشگاه خوزستانی و هوادارانش ادا کند. همان‌ها که سال‌ها پیش در سخت‌ترین شرایط پای او ایستادند و تنهایش نگذاشتند.
