ورزش‌مدیا: یکی از ناکامان فصل گذشته لیگ برتر تراکتور بود؛ تیمی که در پایان مسابقات رتبه‌ای بهتر از چهارمی به دست نیاورد و با خداحافظی از جام حذفی در مرحله یک‌چهارم نهایی، یک فصل بدون موفقیت دیگر را هم پشت سر گذاشت. مجموعه این اتفاقات باعث شد در یکی از آخرین مسابقات خانگی تراکتور، گروهی از هواداران این تیم علیه محمدرضا زنوزی شعارهای تند سر بدهند؛ آنچه به مذاق مالک تراکتور خوش نیامد و تصمیم به واگذاری تیم گرفت. این البته نخستین بار نبود که زنوزی دم از ترک باشگاه می‌زد، اما این مرتبه موضوع آن‌قدر جدی دنبال شد که چند باری هم سایت‌ها خبر تغییر مالک تیم و حتی بازگشت تراکتور به هیات فوتبال آذربایجان شرقی را منتشر کردند، اما در نهایت زنوزی ماندگار شد و حالا فصل جدید لیگ برتر برای تیم تبریزی با حضور خود او استارت خواهد خورد.
بدترین شکل اداره خصوصی
بسیار طبیعی است که باشگاه‌های حرفه‌ای باید توسط بخش خصوصی اداره شوند، اما شاید نادرست‌ترین شیوه در این زمینه، همین راهی باشد که زنوزی و تراکتور در پیش گرفته‌اند. اینکه یک نفر همین‌طوری دست توی جیبش بکند و بدون مرز خرج کند، بی‌آنکه چشم‌اندازی برای بازگشت سرمایه داشته باشد، نه به خودش کمک می‌کند و نه در بلندمدت به نفع مصالح تیم است. باشگاه‌های اروپایی به هر حال تراز اقتصادی دارند که ملزم به مثبت نگه داشتن آن هستند؛ این‌طوری هزینه‌کردها هم جنبه معقول‌تری پیدا می‌کند و تیم سامان می‌یابد. با این حال شکلی که زنوزی تراکتور را اداره می‌کند و شبیه حضور امثال حسین هدایتی، بابک زنجانی، شفیع‌زاده‌ها و… در فوتبال است، یک فرمول غلط به حساب می‌آید. در این شیوه، باشگاه کاملا متکی به فرد مالک خواهد بود، بدون آنکه سازو‌کار کسب ثروت در آن نهادینه شود. تراکتور در این سال‌ها نه‌تنها هرگز وارد هیچ مسیر روشنی برای تولید پول و درآمد نشده، بلکه زنوزی گاهی حتی پول بلیت هواداران را هم حساب می‌کند تا کلاسیک‌ترین و ساده‌ترین راه درآمدزایی را هم کور کرده باشد! روشن است که با چنین سیستمی، ساختار و بدنه تیم روز‌به‌روز ضعیف‌تر می‌شود و در نهایت روزی که مالک نباشد، همه‌چیز فرو می‌ریزد. شاید به همین دلیل هم باشد که هر بار زنوزی دم از جدایی می‌زند، مدتی شایعه به وجود می‌آید، خریداری پیدا نمی‌شود و در نهایت خود او فاتحانه به اردوگاه پرشورها باز می‌گردد! به همان زبان ساده، امروز تراکتور در دامان کسی است که ماهی به آن می‌دهد، نه اینکه ماهی‌گیری به آن بیاموزد. کاش بدانی این‌طوری به آینده تراکتور کمک نمی‌کنی…
حتی سوم هم نمی‌شوند!
کاش اما شکست ترکیب زنوزی- تراکتور فقط در جنبه مالکیتی و مدیریتی محدود می‌ماند. غم‌انگیز آنکه با وجود این همه هزینه، تیم تبریزی در این سال‌ها حتی دستاورد فنی چشمگیری هم نداشته است. آنها با زنوزی فقط یک جام حذفی برده‌اند که قبلا هم تجربه‌اش را داشته‌اند. شاید جالب باشد بدانید تراکتور در دوران مالکیت زنوزی هرگز جزو سه تیم اول لیگ برتر قرار نگرفته و به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا نرسیده است. عملا آنچه با این مالک برای تراکتور باقی مانده، هیاهو، سر‌و‌صدا، جذب اشتباه مربیان رنگارنگ و استخدام پرسر و صدای بازیکنان اسم و رسم‌داری بوده که بعضا انگیزه کافی هم برای درخشش نداشته‌اند. رویه‌ای که به نظر می‌رسد برای فصل آتی هم در پیش گرفته خواهد شد.
